Яг өнөөдрийн байдлаар /2021 оны 1 дүгээр сарын 4/ дэлхийд коронавирусын халдвар авсан хүний тоо 85,136,586, нас барсан хүний тоо 1,900,000 давчихаад байна. Монгол Улсад “Covid-19” халдварын батлагдсан тохиолдол 1286 боллоо. Энэ бол түгшүүр. Энэ бол айдас. Төр засаг, УОК, Эрүүл мэндийн байгууллагуудын хувьд шаардлагатай арга хэмжээ авч байна. Гэхдээ аюулт цар тахлын хор хөнөөлийг хумиж, халдварын тархалтыг зогсоох, эсэх нь зөвхөн төрийн байгууллагуудын үйл ажиллагаанаас хамаарахгүй шүү дээ. Нөхцөл байдлыг сайжруулахад иргэн нэг бүрийн хүчин чармайлт юу юунаас илүү чухал гэдэг нь дэндүү ойлгомжтой.
Харамсалтай нь нийслэл хатуу хөл хорионд шилжээд багагүй хугацаа өнгөрөөд байхад халдвар хамгааллын дэглэм сахихын ач холбогдлыг ойлгож, ухаараагүй хүмүүс олон байгааг худалдааны төв, супермаркет, жижиг хүнсний дэлгүүр, нийтийн тээвэр зэргээс төвөггүй харж болно. Хүн хоорондын зай барихгүйгээр халдвар авах эрсдэл нэмэгдэнэ гэж мэргэжлийн байгууллагууд цаг, минут тутамд анхааруулж байхад үл тооно. Амны хаалт гэхэд хэцүү нооройсон юм эрүүндээ тохчихоод, хээв нэг ханиаж найтаах хүмүүс олон нийтийн газарт цөөнгүй харагдах нь гачлантай. Гэрээсээ гарч болохгүй гэж анхааруулсаар байтал айл хэсэх, хэд хэдээрээ нийлж баяр ёслол, нийллэг зохион байгуулах үзэгдэл гарч, үр дагаварт нь ар гэр, үр хүүхдүүдээс нь гадна гэм зэмгүй хүмүүс халдварт өртөж хохирч байна. Сэжигтэй хүмүүстэй уулзаж, эрсдэлтэй газраар явсан бол яаралтай шинжилгээнд хамрагдах ёстой. Гэтэл иргэний үүргээ биелүүлэхгүй хэнэггүй, тэнэг хоёр нь дэндсэн хүмүүс ч тийм ч цөөн биш байна.
Цар тахлын үед худалдаа, үйлчилгээний газруудын баримтлах дүрэм журмыг баталсан ч хэрэгжүүлж байгаа нь хэр олон бол? Халдваргүйтэл, ариутгалыг цаг тухай бүрт нь чанартай хийх, үйлчлүүлж байгаа иргэдийн халууныг үзэж, зай бариулах, QR код уншуулах зэрэг амин чухал шаардлагыг биелүүлэхгүй хүнсний зах, супермаркетуудын эздэд хариуцлага тооцохгүйгээр халдварын тархалт аюултай хэвээр байх болно.
Д.Лхагва